بذر آنغوزه شیرین

معرفی آنغوزه |Ferula assa :

آنغوزه گیاهی علفی و چند ساله از خانواده چتریان است که خاصیت بسیاری دارد و در درمان بسیاری از دردها و امراض کاربرد دارد. این گیاه بومی بیابان های ایرانی و همچنین کوههای افغانستان و کشور هند است. آنغوزه دارای بوی تند و طعم تلخی است که معمولاً در غذاهای هندی مورد استفاده قرار می‌ گیرد. آن را خشک می‌ کنند و به شکل ادویه در می‌ آورند. این گیاه بوته ای و درختچه مانند است. دارای گلهای زرد رنگی است که همچون چتری آذین شده در انتها گیاه نمایان می شود.  جهت خرید بذر گیاهان دارویی به فروشگاه بذر گل و گیاه نازبو مراجعه کنید. گل دهی این گیاه سالها طول می کشد اما مونوکارپیک است، یعنی فقط یک بار گل می دهد و بعد از گل دهی می میرد. ساقه آنغوزه 1.5 تا 3 متر رشد می کند و دارای دمبرگ های غلاف دار متعدد و شاخ و برگ های جعفری مانند است. میوه های این گیاه دو فندقه، بیضی مانند، مسطح و به رنگ قهوه ای تیره است، که معمولا بر روی هر کدام از آنها پنج خط وجود دارد. از این گیاه در درمان برخی از امراض، هضم کننده غذا، کاهش فشار خون، محرک نیروی جنسی، کشتن کرم های داخل باغچه و غیره استفاده می شود.

نحوه کاشت بذر آنغوزه :

برای کاشت بذر آنغوزه در فصل بهار اقدام کنید. بذر آنغوزه به دو روش مستقیم و غیر مستقیم کشت می شود. اما معمولا از روش مستقیم در کاشت این گیاه استفاده می کنند. کاشت به صورت مستقیم نیز از دو طریق انجام می شود: کاشت بذر در چاله ها و بذر پاشی روی زمین. در روش کاشت بذر آنغوزه در چاله باید چاله هایی را به منظور کاشت بذرها تعبیه کنید و سپس در هر چاله 3 الی 4 دانه بذر بکارید. درنهایت روی چاله را با خاک بپوشانید. از آن جایی که چاله ها محل ذخیره آب هستند، رطوبت بیشتری در دسترس گیاه قرار می گیرد. روش بذر پاشی نیز معمولا در زمینی انجام می شود که سفت نیست. در روش بذر پاشی بذر را به صورت یکنواخت بر روی سطح مورد نظر بپاشید، به گونه ای که با تراکم بوته ها پس از جوانه زدن روبه رو نشوید. فاصله کاشت گیاه را بین 20 تا 40 سانتی متر در نظر بگیرید. دمای 12 تا 15 درجه سانتی گراد برای رشد این گیاه مناسب است. این گیاه تا دمای 10- مقاوم است. آنغوزه گیاهی بهار کاشت است و مراحل رشد این گیاه از اوایل بهار تا اواسط تیرماه ادامه خواهد داشت. پس از آن بوته های نا بالغ این گیاه وارد دوره خواب خود می شوند که تا بهار سال آینده ادامه می یابد. در این مدت، حیات آنغوزه توسط اندام های زیرزمینی مانند ریشه گیاه حفظ می شود. سال بعد مجددا شاهد رویش جوانه در بوته های این گیاه خواهیم بود. گیاه آنغوزه به خاک هایی با بافتها و pH های گوناگون سازگاری دارد ولی گیاه آنغوزه بهترین رشد خود را در خاک هایی عمیق و با زه کش مناسب دارد. بسته به شرایط نگهداری و اقلیمی 10 تا 12 سال طول می کشد تا آنغوزه بذر تولید کند و حداقل پنج سال زمان لازم است تا ریشه اش ضخیم و آماده تیغ زنی شود. برداشت آنغوزه معمولاً پنج سال بعد از کاشت انجام می شود. هرچه سن گیاه از پنج سال بیشتر باشد به خاطر قطور شدن ریشه گیاه صمغ بیشتری به دست می آید. برای برداشت صمغ، اول اجازه دهید که کلیه مواد موثره موجود در برگ ها، وارد ریشه شوند. بهترین نشانه برای شناخت انتقال صمغ از برگ ها به ریشه، خشک شدن کامل برگ های گیاه است.

خواص آنغوزه :

طبع آنغوزه گرم و خشک است و فواید درمانی بسیاری دارد که در گیاه درمانی مدرن و طب سنتی کاربرد فراوانی دارد. صمغ آنغوزه منبع خوبی از آنتی‌ اکسیدان‌ ها است. در نتیجه از بدن در برابر التهاب مزمن، بیماری قلبی، سرطان و دیابت نوع ۲ حفاظت می کند. یکی از رایج‌ ترین موارد استفاده از صمغ آنغوزه، کمک به رفع سوء هاضمه است. آنغوزه برای درمان آسم، برونشیت و سرماخوردگی و آنفولانزای اطفال بسیار مناسب است. این گیاه به خاطر خواص ضد میکروبی که دارد، برای کاهش برونشیت مزمن و سرفه مفید است. آنغوزه در رقیق کردن خون موثر است و به کاهش سطح فشار خون کمک کند. آنغوزه به عنوان یک پادزهر طبیعی برای جای گزش و نیش حشرات عمل می کند. آنغوزه می تواند برای موهای مجعد و خشک به دلیل خواص مرطوب کنندگی آن شگفتی ایجاد کند.
هشدار : افراد مبتلا به صرع نباید از این گیاه استفاده کنند زیرا امکان دارد باعث تشنج شود. در برخی افراد باعث تهوع، سرگیجه، سوزش سر دل و… می‌ شود. استفاده زیاد از این گیاه احتمال ایجاد گلودرد، تورم لب‌ ها، آروغ زدن، نفخ شکم و اسهال را بالا می‌ برد. در برخی افراد باعث ایجاد حساسیت‌ های پوستی مانند قرمزی، خارش و تحریک پوست خواهد شد. مصرف زیاد آنغوزه باعث سرگیجه و سردرد و از دست دادن هوشیاری در حین کار می‌ شود. در افراد مبتلا به بیماری عصبی مرکزی باعث ایجاد اثرات تحریک‌ کننده ناخواسته خواهد شد.