معرفی سرخارگل و خواص دارویی آن
  • آموزش و مقالات
  • گلها
  • گیاهان دارویی

معرفی سرخارگل و خواص دارویی آن

سرخارگل (اکیناسه، اکیناشا) یک گیاه گلدار بیشتر با مصرف دارویی است که بومی شرق آمریکای شمالی است و در حال حاضر به صورت وحشی در بسیاری از نقاط شرق، جنوب شرقی و میانه ایالات متحده دیده می‌شود. منشأ تمامی گونه های سرخارگل، آمریکای شمالی است و این گیاه نزد بومیان این مناطق از اهمیت فراوانی برخوردار است و به عنوان دارویی برای بهبود سرماخوردگی فروخته می‌شود.

نام  فارسی: سرخارگل
خاستگاه: شرق آمریکای شمالی
نام انگلیسی:
PURPLE CONEFLOWER
نام علمی: ECHINACEA PURPUREA
خانواده: ASTERACEAE - کاسنی
نامهای دیگر: eastern purple coneflower

برای خرید کود آهن پودری به فروشگاه اینترنتی نازبو مراجعه کنید.

سرخارگل با نام علمی "Echinacea" گیاهی علفی و چند ساله از تیرهٔ کاسنی می‌باشد که ارتفاع آن حداکثر به ۱ تا 1.۵ متر می‌رسد. برگ‌های پایین ساقه تخم مرغی تا نیزه‌ای شکل هستند که حداکثر ۳۰ سانتی‌متر طول و ۲۰ سانتی‌متر عرض دارند. ساقه از انشعابات فراوانی برخوردار بوده و دارای پرزهای زبر و خشن است. گل‌ها معمولاً به رنگ ارغوانی، صورتی، قرمز ارغوانی، زرد و نارنجی دیده می‌شوند و دیسک مرکز آن‌ها (گلهای لوله‌ای) سبز تیره، قهوه‌ای تیره و سیاه رنگ می‌باشد.

شما می توانید هم اکنون بذر گل سرخارگل را از فروشگاه نازبو تهیه کنید.

 

نیازها و شرایط نگهداری سرخارگل

نور: سرخارگل به نور فراوان احتیاج دارد. در نور آفتاب کامل با سایه جزئی بهترین رشد را دارد.
خاک: خاک‌های سبک (شنی) و متوسط (لومی) بهترین خاک برای سرخارگل می‌باشد.
دما: این گیاه به سرما مقاوم بوده و تا دمای منفی 10 درجه سانتیگراد را به راحتی تحمل می‌کند.
رطوبت: رطوبت متوسط در سبز شدن بذرهای سرخارگل نقش مهمی دارد.
کوددهی: سرخارگل گیاه کم توقعی است و نیاز زیادی به عملیات کود دهی ندارد ولی اگر در حین داشت به طور ماهیانه آن را با یک کود متعادل تغذیه کنیم، نتیجه بهتری خواهیم گرفت.

همچنین بخوانید : معرفی هویا کری ( هویا قلبی )

تکثیر سرخارگل

سرخارگل معمولاً به دو طریق تکثیر می‌شود:
1- تکثیر با بذر: بذرها از نیمهٔ دوم اسفند تا نیمهٔ اول فروردین در خزانه یا گلخانه پاشیده شده و با خاک تا عمق حداکثر ۲ سانتیمتر پوشیده می‌شوند. بذور سرخارگل معمولاً از قوه رویشی پایینی برخوردار هستند و برای جوانه‌زنی نیازمند رطوبت بالا می‌باشند.
2- تکثیر به وسیلهٔ تقسیم بوته: در این روش معمولاً از گیاهان ۳ ساله استفاده می‌شود. در اواسط پاییز ابتدا شاخ و برگ‌های اضافی و مزاحم حذف گردیده و سپس بوته از خاک خارج می‌شود. بوته را به چهار تا پنج قسمت که هر کدام دارای مقداری ریشه باشند تقسیم کرده و کشت می‌کنند. ریشه گیاهان تا زمان کاشت بایستی به صورت مرطوب نگهداری شود.

خواص دارویی سرخارگل

شهرت اصلی این گیاه برای مقابله با عفونت‌ها و بیماری‌های تنفسی مانند سرماخوردگی است.
سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند. 
برای درمان عفونت‌های مجاری ادراری، عفونت‌های گوش، سینوزیت و بهبود زخم‌ها توصیه می‌شود.
عصاره گیاه اکیناسه خاصیت ضد ویروسی قوی بر علیه ویروس‌های گونه‌های A و B آنفلوآنزای انسانی، پرندگان و همچنین ویروس سین‌سیشیال تنفسی دارد.
اگر دچار التهاب مثانه شده‌اید نیز می‌توانید به گیاه سرخارگل اعتماد کنید. این گیاه حاوی «آلکامیدهایی» است که برای مقابله با باکتری‌ها و قارچ‌ها موثر است. 

ارسال دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد!